Ocet jabłkowy może zastąpić dwa składniki mikstury oczyszczającej: alocit i sok z cytryny (wówczas octu jabłkowego powinno być dwa razy więcej od oleju). Ten wariant można zastosować doraźnie na początku wdrażania mikstury oczyszczającej u osób niemogących stosować soku z cytryny z powodu uczulenia na owoce cytrusowe.

Ocet jabłkowy jako zamiennik alocitu i soku z cytryny jest zalecany do mikstury oczyszczającej stosowanej profilaktycznie, czyli po dokładnym oczyszczeniu wszystkich odcinków przewodu pokarmowego z nagromadzonych w nim złogów.

Ponadto ocet jabłkowy ma wiele innych zastosowań, między innymi zewnętrznych i jako dodatek do napojów – herbaty, w której z powodzeniem zastępuje cytrynę, a także jako dodatek do wody, znakomicie poprawiający jej walory smakowe i zdrowotne.

Ocet jabłkowy jest dostępny w sklepach, ale, niestety, ma dość podłą jakość, toteż najlepiej wykonać go samemu. W warunkach domowych najłatwiej wykonać ocet jabłkowy z obierek jabłek.

Przepis: Jabłko należy umyć, dokładnie wytrzeć i odkroić ewentualne miejsca nadpsute, czyli wszelkie przebarwienia, a następnie obrać i zjeść lub użyć do wykonania koktajlu błonnikowego albo do innych celów kulinarnych, natomiast skórki z obranego jabłka włożyć do słoika zalanego do połowy posłodzoną wodą.

Do posłodzenia używa się jedną łyżkę stołową cukru na szklankę wody, ale ilość ta zależna jest od smaku jabłek – jabłka słodkie wymagają mniej cukru, natomiast jabłka kwaśne więcej. Prawidłowo posłodzony ocet powinien mieć przyjemny słodkawokwaśny smak, a prawidłowo wykonany także przyjemny zapach świeżych jabłek. Innymi słowy: ocet jabłkowy powinien być smaczny.

Słoik przykrywamy gazą, którą przymocowujemy gumką recepturką, i odstawiamy w ciemne, ciepłe miejsce.

Tak samo postępujemy z innymi jabłkami, aż uzbiera się tych obierek około ¾ słoika. Wówczas słoik napełniamy posłodzoną wodą, ale tylko do miejsca przewężenia słoika, ponieważ większy poziom wody spowodowałby zmniejszenie powierzchni, a więc mniejszy dopływ tlenu niezbędnego dla prawidłowego funkcjonowania bakterii octowych, którym do życia niezbędny jest tlen.

Następnie słoik odstawiamy w ciepłe, ciemne miejsce i po dwóch tygodniach odcedzamy gotowy ocet jabłkowy, który należy przelać do butelki z ciemnego szkła.

Ocet jabłkowy jest sam w sobie konserwantem i się nie psuje, toteż należy przechowywać go w temperaturze pokojowej.

Zalecenia techniczne: Typowym problemem w produkcji octu jabłkowego sposobem domowym jest pleśń, która wprawdzie nie wpływa na walory zdrowotne produktu, ale obniża jego walory zapachowe i smakowe. Przyczyna spleśnienia octu może tkwić w źle oczyszczonych skórkach jabłek, w których pozostały zarodniki pleśni, ale zdarza się to raczej rzadko. Najczęściej przyczyną spleśnienia octu jest pleśnienie obierek jabłek wystających ponad powierzchnię wody. Dlatego co dwa, trzy dni należy zdjąć gazę przykrywającą słoik i na chwilę zanurzyć wystające obierki, spłukując z nich pleśń.

Praktycznym rozwiązaniem jest wycięcie z plastikowej siatki (na przykład z sitka) krążka o średnicy nieco większej od średnicy słoika, która po włożeniu do słoika nie dopuści do wynurzenia się obierek jabłek. Zamiast plastikowej siatki można użyć patyczków, które powinny być nieco dłuższe od średnicy słoika, dzięki czemu będą w stanie utrzymać obierki jabłek w zanurzeniu.

Stosunkowo często na powierzchni octu pojawia się dwu-, trzymilimetrowy białawy kożuch. Jeśli nie ma on charakterystycznego zapachu pleśni, to jest to objaw prawidłowy, ponieważ ów kożuch tworzą bakterie octowe.

Ocet jabłkowy sam w sobie jest konserwantem, toteż jego przechowywanie nie wymaga warunków chłodniczych. Można go przechowywać w temperaturze pokojowej, chroniąc przed światłem.

Autor: Józef Słonecki

Więcej o occie jabłkowym w artykule: Nieoceniony i niedoceniony ocet jabłkowy

Dyskusja o occie jabłkowym: tutaj