Idea mikstury oczyszczającej

Prezentację mikstury oczyszczającej należy rozpocząć od stwierdzenia, że nie jest ona lekiem, ponieważ jej zadaniem nie jest leczenie czyli usuwanie objawów chorobowych, lecz – wprost przeciwnie – nasilenie, a nierzadko także sprowokowanie mających charakter prozdrowotny objawów chorobowych.

W obecnych czasach coraz częściej występują choroby przewlekłe, które niekoniecznie objawiają się lub dają zdiagnozować. Takie choroby są niczym bomby z opóźnionym zapłonem, z istnienia których nikt nie zdaje sobie sprawy, dopóki nie eksplodują. Spośród licznych chorób przebiegających bezobjawowo najgroźniejsze są wewnętrzne stany zapalne, ponieważ mogą one niejako potajemnie uszkodzić któryś z ważnych organów wewnętrznych, a nierzadko przyczynić się do zainicjowania nowotworu zdolnego przeistoczyć się w zagrażającego życiu złośliwego raka.

Przeciwieństwem chorób przewlekłych są choroby o przebiegu ostrym, które charakteryzują się wystąpieniem stanu przełomowego, zwanego przesileniem lub kryzysem chorobowym. Terminem tym określa się moment wystąpienia najgwałtowniejszych objawów chorobowych (gorączki, bólu, obrzęku) od którego rozpoczyna się proces ustępowania choroby. Innymi słowy: przesilenie chorobowe jest punktem zwrotnym przebiegu choroby – pogorszeniem na drodze ku lepszemu.

Choroby przewlekłe, zwane chronicznymi, świadczą o tym, że w żadnym etapie ich przebiegu nie wystąpiło przesilenie chorobowe. Przyczyny takiego stanu rzeczy mogą być dwie – blokowanie objawów chorobowych lekami lub innymi metodami medycznymi oraz osłabienie ogólnej kondycji organizmu. W drugim przypadku, czyli słabej kondycji organizmu, mamy do czynienia z paradoksem, gdyż jedynie silny organizm, a więc dysponujący sprawnym systemem odpornościowym, może sobie pozwolić na przesilenie chorobowe, natomiast organizm słaby przyjmuje postawę zachowawczą, czyli oczekuje na dogodną sposobność, by dzięki wystąpieniu kryzysu chorobowego usunąć przewlekłe wewnętrzne stany zapalne.

Jest wiele przyczyn spadku ogólnej kondycji organizmu, ale najczęściej jest nią toksemia. Jest to stan patologiczny, w którym ilość toksyn przeznaczonych do wydalenia przekracza możliwości układów wydalniczych. Nie trzeba chyba uzasadniać, że sytuacja, gdy poziom zatrucia organizmu wciąż wzrasta, determinuje spadek jego kondycji, w tym także kondycji systemu odpornościowego.

Na wystąpienie toksemii wpływają dwa rodzaje toksyn: endogenne oraz egzogenne. Toksyny endogenne to głównie produkty przemiany materii, czyli odpady powstające w naturalnym procesie przemiany materii na energie albo materię. Są to toksyny przewidziane przez naturę, toteż wszystkie organizmy, nie wyłączając jednokomórkowych, posiadają odpowiednie organy pozwalające wydalić je do środowiska zewnętrznego. Niemniej jednak są to toksyny, czyli substancje angażujące układy wydalnicze.

Egzotoksyny są to substancje pochodzące z środowiska zewnętrznego, a więc niejako nadprogramowe, które w ogóle nie powinny znaleźć się w organizmie. Szczególnie toksyczne są niestrawione kwasy nukleinowe, białka oraz lektyny, czyli antygeny pochodzące z przewodu pokarmowego. Nie chodzi bynajmniej o wchłanianie, ponieważ przez prawidłowo funkcjonujący nabłonek jelitowy nie przenikają żadne niestrawione cząstki pokarmu. Drogą wnikania do organizmu niestrawionego pokarmu są wyrwy w ciągłości nabłonka jelitowego, zwane nadżerkami.

Nadżerka to niewielki, mikroskopijnej wielkości ubytek, najczęściej pojedynczej komórki tkanki nabłonkowej, więc nie może przepuścić do organizmu większej ilości toksyn, toteż tylko w dużej liczbie nadżerki mogą stanowić poważniejszy problem. Główną przyczyną uszkadzania komórek nabłonka jelitowego jest zmora naszych czasów, tj. niewystępujące w naturze sztuczne substancje chemiczne. W naszej żywności występują one coraz częściej, nie może zatem dziwić, że nabłonek jelitowy współczesnego człowieka coraz częściej przypomina przysłowiowe sito przepuszczające do organizmu substancje, które w normalnych warunkach powinny jako stolec zostać wydalone do środowiska zewnętrznego.

Rola mikstury oczyszczającej jest dwojaka – prewencyjna i profilaktyczna. Prewencyjne działanie mikstury oczyszczającej ma miejsce w początkach jej stosowania i polega na oczyszczeniu przewodu pokarmowego z nadżerek, patologicznego śluzu, kamieni kałowych, a także kamieni zalegających w przewodach wątrobowych i trzustkowych. Zabiegi te dają jednocześnie dwa efekty: zahamowanie wnikania z przewodu pokarmowego do organizmu toksyn oraz poprawę wchłaniania substancji odżywczych – głównie witamin i minerałów – zakładając, że pożywienie zawiera wszystkie te substancje, a więc jest zgodne z zasadami zdrowego odżywiania.

I tutaj dochodzi do sytuacji paradoksalnej, bowiem organizm oczyszczony z nadmiaru toksyn i zaopatrzony w dostateczną ilość witamin i substancji mineralnych zaczyna... chorować. I o to właśnie nam chodziło, by usprawnić system odpornościowy. A co robi sprawny system odpornościowy? Likwiduje patologie. Czasami robi to sam, czasami powierza tę rolę zarazkom, zwanym chorobotwórczymi, ale za każdym razem ewidentnym przejawem prawidłowego funkcjonowania systemu odpornościowego są objawy chorobowe. Dlatego nie warto sobie zadawać pytania: czy to są objawy oczyszczania, czy grypa albo inna choroba infekcyjna, bo i jedno i drugie to nic innego, jak objawy oczyszczania, przekładające się na poprawę ogólnej kondycji organizmu, dzięki czemu decyduje się on na zmierzające ku zdrowiu przesilenie chorobowe.

O tym trzeba pamiętać, by nie „leczyć” procesu zdrowienia, leki bowiem mają tę właściwość, że są toksynami wchłanianymi przez nabłonek jelitowy, a zatem nawet bez nadżerek wywołują toksemię i w efekcie spadek ogólnej kondycji organizmu. W rezultacie zatrucia lekami ustępują gwałtowne objawy chorobowe, a choroba przechodzi w stan bezobjawowy – przewlekły. Jaskrawym dowodem takiego stanu rzeczy jest podanie antybiotyków bakteriobójczych w przypadku choroby wirusowej, na przykład grypy. Antybiotyki, jak wiadomo, nie mają właściwości wirusobójczych, niemniej jednak ich podanie wpływa na ustąpienie objawów grypowych, dając złudne poczucie wyzdrowienia, przynajmniej na jakiś czas...

Teraz narzuca się pytanie: co dalej? Czy gdy już wyzdrowiejemy, to możemy przestać stosować miksturę oczyszczającą i powrócić do poprzedniego postępowania, które przywiodło nas do choroby? Chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że o zdrowie trzeba dbać na co dzień po to, by je mieć nie tylko na dziś, ale by starczyło na resztę życia. I tutaj mikstura oczyszczająca zaczyna pełnić swoją podstawową rolę – rolę profilaktyczną.

Drugie pytanie, które się w tym miejscu narzuca, brzmi: czy jest możliwa profilaktyka bez mikstury oczyszczającej? Na to pytanie najłatwiej jest odpowiedzieć innym pytaniem: czy jest możliwe zawrócenie postępu technologicznego i związanych z nim niekorzystnych zmian w środowisku? Niektórym się wydaje, że jeśli będą jeść jakąś hipotetycznie zdrową żywność – ekologiczną i niczym nieskażoną – to mogą obyć się bez mikstury oczyszczającej. Takie rozumowanie to czysta mrzonka. Obecność herbicydów wykrywa się już we krwi niedźwiedzi polarnych, to co można znaleźć w powietrzu, którym oddychają ludzie z krajów uprzemysłowionych? Jeśli do tego dodać wyziewy kominów fabrycznych i spaliny oraz inne zanieczyszczenia wydalane do atmosfery przez samoloty, które w postaci kwaśnych deszczy opadają na pola uprawne, to mamy jasność, że obecnie pojęcie zdrowej żywności jest pojęciem fikcyjnym.

Wiemy już, że mikstura oczyszczająca nie jest lekiem, bowiem niczego nie leczy. Niemniej jednak odgrywa ona fundamentalną rolę w utrzymaniu organizmu w dobrej kondycji, zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Bez mikstury oczyszczającej zdani jesteśmy na leki i usługi medyczne – badania, diagnozy, operacje, chemioterapie, radioterapie, hormonalne kuracje zastępcze, pompki insulinowe, przeszczepy organów i błędy lekarskie. Czym zatem jest mikstura oczyszczająca? Czy jest alternatywą dla medycyny? W pewnym sensie tak, ale nade wszystko mikstura oczyszczająca jest inteligentną odpowiedzią na niekorzystne zmiany w naszym środowisku, będące nieuchronnym następstwem postępu technologicznego.

Autor: Józef Słonecki